W klasycznym zarządzaniu przedsiębiorstwem dysponowanie określonym, zwykle dość wysokim zapasem materiałów wykorzystywanych do produkcji i gotowych produktów, wydaje się czymś zupełnie naturalnym. W szczupłym zarządzaniu wywodzącym się z japońskiej koncepcji lean management ograniczenie ilości zapasów staje się warunkiem niezbędnym dla zwiększenia rentowności przedsiębiorstwa, przede wszystkim ograniczenia kosztów jego bieżącej działalności.

Czym jest metoda Kanban?

To wywodząca się z lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku, japońska koncepcja sterowania produkcją, zgodna z założeniami lean management, czyli szczupłego zarządzania przedsiębiorstwem. Podstawowym założeniem metody Kanban jest stworzenie takiego systemu zarządzania procesem produkcyjnym w firmie, aby każda z jego komórek wytwarzała dokładnie tyle produktów lub części składowych produktów, ile w danym momencie jest potrzebne. Zasadniczo chodzi o to, by podczas procesu produkcyjnego nie gromadzić zapasów, a w sposób płynny reagować na zmieniające się potrzeby klientów.

Na czym polega ta metoda?

Koncepcja opiera się na odpowiednim zarządzaniu całością procesu produkcyjnego, przede wszystkim poprzez umiejętne sterowanie informacją, która powinna trafiać do każdej komórki przedsiębiorstwa we właściwie sformatowany sposób, co zapobiega okresom przestojów, nadprodukcji, kolejek, opóźnień, braków i generowaniu nadmiernych zapasów. Metoda Kanban to zatem przede wszystkim stworzenie spójnego systemu informacyjnego w firmie, systemu planowania, odpowiedniego rozdysponowania i utrzymania wysokiego poziomu kontroli nad czynnościami produkcyjnymi delegowanymi konkretnym komórkom przedsiębiorstwa. Charakterystyczną cechą wdrożenia metody Kanban w firmie produkcyjnej jest możliwość likwidacji magazynów – całość materiałów potrzebnych do produkcji znajduje się na stanowiskach pracy, a wytworzone w procesie produkcyjnym towary od razu trafiają do klientów.

Czy to się sprawdza?

Oryginalna metoda Kanban pozwoli osiągnąć spore oszczędności pod warunkiem zorganizowania rozbudowanej siatki dostawców i odbiorców. Dzięki temu brak dostaw z jednej firmy nie powoduje wstrzymania procesu produkcyjnego w przedsiębiorstwie i związanych z tym opóźnień. Ta ogólna zasada odnosi się również do łańcuszka odbiorców. Opierając się na jednym odbiorcy, opóźnienia z jego strony mogą doprowadzić do szybkiego wytworzenia zapasu produktów, których w żaden sposób nie będzie można zmagazynować, a przez to cały proces produkcyjny w przedsiębiorstwie będzie musiał zostać wstrzymany.