Zachowanie płynności finansowej jest niezwykle ważne dla każdego przedsiębiorstwa, zwłaszcza w tak niepewnej sytuacji gospodarczej, jaką przyniósł ze sobą 2020 rok. Warto zatem skorzystać z formy finansowania bieżącej działalności firmy, jaką jest faktoring — dzięki niemu można nie tylko poprawić bieżącą płynność finansową, ale też znacząco usprawnić zarządzanie należnościami przedsiębiorstwa. Należy jednak pamiętać, że rodzaj faktoringu powinien być dostosowany do faktycznych potrzeb firmy. Czym się od siebie różnią i kiedy wybrać dany rodzaj? O tym opowiemy poniżej.

Faktoring pełny (bez regresu)

Ten rodzaj faktoringu zwany jest też właściwym. W ramach tej formy usługi faktor (podmiot ją świadczący) przejmuje ryzyko niewypłacalności kontrahentów objętych umową faktoringową. W związku z tym, od momentu podpisania takiej umowy przedsiębiorstwo (faktorant) będzie zwolniony z obowiązku egzekwowania spłat należności — faktor bowiem nabywa objęte nią zobowiązania i samodzielnie dba o ich uregulowanie. Co więcej, firma korzystająca z faktoringu pełnego nie będzie także ponosić odpowiedzialności finansowej przy braku terminowej spłaty faktur przez kontrahentów (zwrot zaliczki nie ma tutaj miejsca).

Faktoring bez regresu pozwala zatem zachować firmie płynność finansową dzięki funduszom pochodzącym z wykupu należności przy jednoczesnej eliminacji ryzyka niewypłacalności kontrahenta. Trzeba jednak pamiętać, że ten rodzaj ubezpieczenia należności wiąże się z wyższymi kosztami. Kto powinien sięgnąć po to rozwiązanie? Z faktoringu pełnego najwięcej korzyści będą czerpać przedsiębiorstwa dopiero budujące własną bazę klientów lub dynamicznie ją rozwijające, a co za tym idzie nieznające jeszcze zwyczajów płatniczych swoich kontrahentów i chcące zwiększyć swoje bezpieczeństwo finansowe.

Faktoring niepełny (z regresem)

W przypadku faktoringu niepełnego, zwanego też niewłaściwym, ryzyko zostaje przy faktorancie. W związku z tym, w razie nieuregulowania należności do ujętego w umowie faktoringowej terminu, firma jest zobowiązana do zwrotu zaliczki. Na uregulowanie tej należności wyznaczany jest dodatkowy termin (zwany okresem regresu), liczony od daty wymagalności faktury. Najczęściej wynosi on 14 dni, ale istnieje możliwość przedłużenia go do 60 dni. Faktor zajmuje się zaś windykacją należności w trakcie trwania umowy, ale po upływie jej terminu obowiązek ten wraca do faktoranta.

Przy faktoringu niepełnym przedsiębiorstwo może poprawić swoją płynność finansową dzięki środkom na bieżący rozwój oraz zyskuje pomoc przy monitorowaniu i windykacji należności w całym okresie obowiązywania umowy faktoringowej. Faktoring niepełny to także mniejsze koszty (niższa prowizja) i mniej formalności (np. związanych z limitami kredytowymi ubezpieczeń należności). Faktoring tego typu będzie dobrym rozwiązaniem dla firm współpracujących ze stałymi i sprawdzonymi kontrahentami lub o rozproszonej bazie odbiorców. Sprawdza się także w sytuacjach, gdy firma jest związana długookresową umową z wypłacalnym klientem, ale potrzebuje przedterminowej spłaty.

Podsumowanie

Usługa faktoringu pozwala w łatwy sposób poprawić płynność finansową przedsiębiorstwa i usprawnić zarządzanie należnościami. Zależnie od potrzeb, firma może wybrać faktoring pełny lub niepełny. Ponadto faktoring pozwala także ocenić kontrahentów pod kątem ryzyka niewypłacalności, a tym samym zorientować się w danym rynku i lepiej dobierać klientów. Warto zatem rozważyć skorzystanie z usług firmy faktoringowej, gdy tylko pojawia się potencjalny problem z finansowaniem działalności firmy.

Polecamy:
– Czym jest faktoring i jak może pomóc Twojej firmie?