Co to jest drobnica morska?

W dziejach cywilizacji transport wodny odgrywał równie ważną rolę, co lądowy. Mimo iż postęp technologiczny w coraz większym stopniu zwiększa nasze możliwości przemieszczania ludzi i towarów, spedycja morska nadal odpowiada za organizację transportu sporej części światowego importu i eksportu. Już na pierwszy rzut oka, nawet laik spostrzeże, iż transport morski – także drobnicowy – pozwala na przesył większej ilości ładunków, co przy dużej masie ogólnej pozwala przedsiębiorstwu spedycyjnemu na zminimalizowanie kosztów.

Specyfika logistyki i spedycji morskiej

Organizacja przemieszczania ładunków drogą morską to spedycja morska. Spedytor odpowiedzialny jest za zorganizowanie dostarczenia ładunku zleceniodawcy “do drzwi”, przy wykorzystaniu usług armatorów oraz przewoźników. Spedytor zawiera umowy z przewoźnikami oraz ze wszystkimi innymi kontrahentami, którzy odpowiadać będą m.in. za załadunek i rozładunek, tymczasowe składowanie oraz ewentualną kompletację (przepakowywanie w miejscu docelowym) i dystrybucję. Przedsiębiorcy wybierają transport ładunków drogą morską ze względu na niskie koszty, w porównaniu do np. transportu lotniczego.

Czym tak właściwie jest drobnica morska?

Ważne miejsce w rodzinie podtypów spedycji morskiej stanowi transport drobnicowy. Angielska nazwa tego rodzaju transportu to “Less than Container Load” (LCL), zawiera w sobie pewną wskazówkę, jak rozumieć drobnicę morską. To nic innego, jak typ transportu morskiego, który po skonsolidowaniu ładunków, pozwala na wykorzystanie kontenera do transportu ładunków od różnych zleceniodawców. W odróżnieniu więc, od transportu FCL (Full Container Load), możliwe jest transportowanie mniejszej ilości towaru, bez wykorzystania pełnej ładowności kontenera, przy podzieleniu kosztów za jego pełną ładowność.

Z transportu drobnicowego korzystają głównie małe i średnie firmy, które nie importują bardzo dużych ilości towarów. Transport ładunków drogą lotniczą byłby znacznie bardziej kosztowny. Drobnica morska to zatem idealne rozwiązanie umożliwiające import niewielkich ilości towarów np. Chin. Głównymi portami załadunku są Shanghai, Ningbo oraz Qingdao, a miejscami docelowymi port w Hamburgu lub w Gdańsku – skąd towar może być transportowany do drzwi zleceniodawcy lub np. do składu celnego.